Het startpunt: praten, overleggen en samenwerking
De eerste fase in de aanpak van woonoverlast bestaat veelal uit het praten met de overlastgevende bewoner. Buren vinden het veelal lastig om elkaar op hun gedrag aan te spreken. Het wordt nog lastiger als er communicatieproblemen spelen door een psychische stoornis of andere problematiek bij de overlastgever.
Buurtbemiddeling
Verwarde personen hebben hun overlastgevende gedrag soms niet (geheel) zelf in de hand. Vaak zijn zij afhankelijk van medicijnen of hulpverlening. Soms lukt het dat buren zelf goed in gesprek raken, maar veelal zijn organisaties betrokken bij het gesprek. Zo kan een verhuurder, in veel gevallen een woningcorporatie, een gesprek aangaan met de overlastgevende huurder.
Ook buurtbemiddeling kan soms helpen door het aangaan van een bemiddelingsgesprek. Daarbij helpt buurtbemiddeling de communicatie tussen buurtbewoners weer goed op gang te krijgen en bepaalde woonafspraken te maken. Daarnaast kan buurtbemiddeling een rol spelen bij het doorverwijzen naar de juiste instanties.
Samenwerking en rolverdeling
Een goede samenwerking tussen verschillende partijen is van belang. Allereerst natuurlijk de overlastgever zelf, maar daarnaast de politie, hulpverlening, buurtbewoners en de directe kring van personen om de overlastgever heen kunnen belangrijk zijn bij het terugdringen van het overlastgevende gedrag. Het is belangrijk om afspraken te maken over de rolverdeling tussen deze partijen en goed af te stemmen wat nodig is om de overlast te doen stoppen.
Verder lezen
- Buurtbemiddeling
- Vrijwillige gedragsaanwijzing
- Infosheet vrijwillige gedragsaanwijzingen
- Toolkit en stappenplan 'Omgaan met verward gedrag'
- Website Problemen met je buren (over buurtbemiddeling)