Wet Damocles (artikel 13b Opiumwet)
Op basis van de Wet Damocles kunnen woningen worden gesloten waarin drugs (genoemd in de eerste of tweede lijst van de Opiumwet) worden verhandeld of aanwezig zijn.
Beschrijving
Hierbij is het niet vereist om aan te tonen dat de openbare orde wordt verstoord en in het betreffende pand hoeven niet daadwerkelijk drugs te zijn aangetroffen. Geanonimiseerde politierapportages waaruit drugshandel blijkt, kunnen de aannemelijkheid van drugshandel voldoende onderbouwen. Damocles heeft voor de bestrijding van drugspanden de rol van Victoria min of meer overgenomen, omdat bij Damocles de overlast niet hoeft worden aangetoond.
Uit de rechtspraak blijkt dat burgemeesters en rechters bikkelhard zijn in de aanpak van drugsgerelateerde criminaliteit: het is niet verplicht om te waarschuwen in geval van sluiting en rechters achten een zero tolerance-beleid doorgaans niet onredelijk. Het is echter ook mogelijk om minder ingrijpend op te treden tegen drugsgerelateerde overlast: sommige burgemeesters leggen eerst een last onder dwangsom op in het geval van een kleine hennepplantage. Deze last onder dwangsom is gericht op het tegengaan van herhaling van de drugshandel en lijkt enigszins op de huurrechtelijke gedragsaanwijzing.